Mijn verhaal
Jaren geleden kwam een droom voor mij uit:
ik stond een heel weekend in theater Carré en zong een solo in een musical.
Het was het resultaat van jarenlang hard werken en toewijding. Maar precies dat weekend sloeg het noodlot toe: ik werd ziek en verloor mijn stem.
De understudy was niet beschikbaar, dus er zat niets anders op dan zelf door te zetten. Voor de show probeerde ik nog in te zingen, maar het enige wat eruit kwam, was een zwak, hees geluid.
wachtend op mijn Cue
Met knikkende knieën stond ik in de coulissen. Mijn solo begon met een dialoog, ging over in een parlando en eindigde in een lied. Mijn cue kwam steeds dichterbij, en de spanning gierde door mijn lichaam.
Mijn ademhaling was allesbehalve rustig.
Ik had twee keuzes: ik kon nu wegrennen en nooit meer terugkomen, óf ik kon vertrouwen op iets groters, dat ik mijn 'grote Ik' noem.
Ik koos voor het laatste.
de sprong wagen!
Toen ik na mijn scène terug de coulissen in rende, barstte ik in tranen uit. Een verbaasde technicus vroeg wat er aan de hand was, maar ik kreeg geen woord over mijn lippen.
Ik had de voorstelling afgemaakt, maar daarna kostte het me een maand om te herstellen van ernstige stemproblemen.
Enkele jaren later speelde ik in een andere musical. Tijdens een pauze kreeg ik een videoband van eerdere musicals bij de vader van Pia Douwes. "Leuk," dacht ik, tot ik de datum op een van de banden zag. Het was die bewuste avond in Carré.
Na de voorstelling haastte ik me naar huis. Met klamme handen en een bonzend hart verzamelde ik al mijn moed om de beelden – en vooral het geluid – terug te zien. Ik had me op het ergste voorbereid.
Maar wat ik zag, overtrof al mijn verwachtingen. Mijn mond viel open van verbazing. Het leek alsof ik naar een van mijn beste optredens op dat moment keek. Misschien wás het zelfs mijn beste moment in die musical. Tot op de dag van vandaag kan ik het nauwelijks bevatten. Maar één ding werd me die avond glashelder: soms moet je de sprong wagen en volledig vertrouwen hebben.
ZING GEWOON
"Zing gewoon." Het klinkt simpel, misschien zelfs als een cliché dat je al te vaak hoort. Maar zingen is bijzonder én uitdagend, omdat jíj het instrument bent. Je bent een mens, met emoties die je stem direct beïnvloeden.
Zangtechniek is belangrijk, zonder twijfel. Het geeft je de tools om zelfverzekerd te zijn. Maar uiteindelijk draait het om loslaten – het durven vertrouwen op jezelf. Controle loslaten klinkt eenvoudig, maar dat is het allerminst. Tijdens mijn zoektocht naar mijn stem ontdekte ik dat mijn beste momenten kwamen toen ik besloot de sprong te wagen. Toen ik simpelweg "instapte" en vertrouwde.
Weetje:
Centreren is noodzakelijk om te presteren.
We kennen het gevoel allang, soms voel je het bij het zien van een adembenemende zonsondergang of de innige blik van je geliefde.
Het is alsof de tijd stilstaat. Je spieren ontspannen zich en je lichaam komt rechtop.
Je pupillen verwijden zich.
Je helderheid van geest en handelen wordt groter en je loopt over van energie.
Centreren is focussen, totaal aanwezig in het moment en in de muziek.
BUM TUM Oefening:
Deze waardevolle oefening leerde ik ooit van een engelse regisseur tijdens een auditie training:
- Ga rechtop staan, met je voeten op schouderbreedte.
- Span je buik en billen zo hard als je kunt gedurende 10 seconden.
- Laat daarna volledig los. Voel je voeten stevig op de grond, maar houd je borstbeen trots en geheven.
- Herhaal de oefening, dit keer voor 15 seconden.
- Je zult merken dat je ademhaling hierdoor direct dieper en lager wordt. Voel hoe je beter door kan ademen en dus je meer hebt om te zingen.
- Betrek nu ook je kaak: span deze aan en laat weer los. Ontspan je tong en laat deze losjes in het voorste deel van je mond rusten.
- je lichaam heeft nu het seintje gekregen en is klaar!
Mindset
Ben je je bewust van hoe krachtig jouw overtuigingen zijn?
Welke woorden spreek je tot jezelf? Wat vertel je jezelf – en daarmee ook jouw stem?
Zeg je iets positiefs, zoals: "Ik heb een sterke stem" of juist iets afwachtends, zoals: "Met mijn stem moet ik oppassen"?
Of houdt angst je bezig, met gedachten als: "Wat als het misgaat?"
Misschien hou je een slag om de arm en denk je: "Ach, ik zie wel wat er gebeurt."
Het gaat om jou: jij zelf bent je beste coach!!
Wat zou je zeggen als het je beste vriend of vriendin zou zijn?
Dan zeg je toch ook :" je bent de beste, je hebt een enorme gift, je kan zingen!! Ga ervoor!"
Boektip :
Innerlijk musiceren Barry Green
Reactie plaatsen
Reacties